Pompa ciepła. Czy każdy zasobnik do ciepłej wody użytkowej jest odpowiedni?
Najprościej rzecz ujmując można powiedzieć, że służy do tego podgrzewacz pojemnościowy nazywany zasobnikiem, czyli zbiornik, w którym jest zamontowana wężownica, spiralna rura. Zbiornik do C.W.U wypełnia woda użytkowa, która jest podgrzewana, natomiast przez wężownicę przepływa czynnik grzewczy, czyli woda z urządzenia grzewczego. Należy zauważyć, że woda w zasobniku pozornie jest podgrzewana niezależnie od tego, czy czynnik grzewczy dopływa z samego kotła, czy z pompy ciepła. Ale różnica polega na tym, że w przypadku, gdy dopływa z pompy ciepła temperatura czynnika jest zwykle znacznie niższa.
W przypadku kotła dedykowanego do pieca stałopalnego podgrzewa on wodę bez większego problemu nawet do temperatury ok. 70oC- 80oC. Pompa ciepła nie posiada na tą chwilę takich możliwości. Możliwe jest uzyskanie podobnej temperatury z wykorzystaniem grzałki elektrycznej. Natomiast warto pamiętać, że woda, aby rozpuścić tłuszcze, czyli taka do mycia naczyń nie musi mieć więcej niż 45oC, co w przypadku pompy ciepła nie stanowi żadnego problemu. Bez pomocy grzałek pompa uzyska taką temperaturę.
Natomiast należy wspomnieć o bardzo ważnej sprawie, czyli o tym, że temperatura czynnika grzewczego jest niższa niż w przypadku dostarczania go z kotła i w związku z tym powinna być większa powierzchnia wymiany ciepła. Czyli wężownicy. Jeśli tak nie będzie to podgrzewanie wody w zasobniku będzie trwało bardzo długo, a także mogą pojawić się problemy z samą pompą ciepła i jej pracą. Jeśli powierzchnia wężownicy będzie zbyt mała to ciepło nie będzie odbierane w odpowiedniej ilości. Tym samym czynnik grzewczy nie będzie dostatecznie schłodzony. Objawi się to tym, że temperatura wody wracającej do pompy ciepła będzie niewiele niższa od temperatury na wyjściu.
Optymalna wartość to około 0,25 m2 na 1 kW mocy pompy. Tego warunku na ogół nie spełniają zasobniki przeznaczone do współpracy z kotłami – ich wężownice są o połowę za małe. Z problemem podgrzewacza nieodpowiedniego do zasilania pompą ciepła stykają się często właściciele instalacji z kotłem i zasobnikiem, którzy do tego układu dołączają pompę. Wydaje się im (lub nawet instalatorowi), że zakup nowego zasobnika jest wtedy niepotrzebnym wydatkiem. Dopiero w trakcie eksploatacji przekonują się, że system nie działa tak, jak powinien.
Opracował: Marek Bachorski-Rudnicki
